หัวอกคนทำงาน

 

หัวอกคนทำงาน

 

 

เมื่อมีเหตุการณ์ขัดแย้งกันระหว่างเจ้านายกับลูกน้อง

 

หัวอกลูกน้อง

• ไอเดียใส่ไปมาก แต่ถ้าไม่ยอมเปิดใจรับอะไรใหม่ๆ ทำไมไม่จ้างคนแก่เพิ่งเกษียณมาทำงาน
• มีปัญหาทำไมลูกน้องผิดเสมอ แย้งก็ว่าอวดรู้ เงียบก็ว่าไม่มีความคิด
• บรี๊ฟอย่างนึง แต่งานที่อยากได้อีกอย่างนึง จะเอายังไง งานน่ะทำให้ แต่ขอชัดๆได้มั๊ย
• แผนงานให้เห็นภาพน่ะเคยมีทำให้เห็นทิศทางไหม ไม่ให้เห็นแล้วจะคิดต่อยอดกันยังไง
  ทำคนละทิศละทางเหมือนให้ปิดตาวิ่งชนกำแพง คิดงานไม่โดนที่ตัวเองคิดเองเออเอง ดันด่าลูกน้องอีก
• แก้ไม่ตก ปรึกษาผู้ใหญ่ก็หาว่า gu ไม่ปรับตัว ปรับจนจะเป็นสีรุ้งแล้ว คนนะไม่ใช่ปีโป้
  เอาแต่คิดว่าพนักงานมักเป็นฝ่ายมีปัญหา ต้องให้ลาออกหมดจากบริษัท ถึงค่อยจะไล่หัวหน้าออก
• ความรู้ความสามารถก็พอมี แต่ถ้าไม่เห็นค่ากัน คิดเองทำเองหมด (สันดานเสมียน) ลูกน้องไม่มีผลงานก็ซวยอีก
• Manage งานก็ไม่ได้ Manage คนก็ยิ่งไม่เป็น เป็นหัวหน้ามาได้ไง (วะ)
• สั่งงานมาไม่รู้เลยว่าจุดประสงค์เพื่ออะไร จะให้ทำเพื่ออะไรก็บอกสิ อธิบายสิ เห็นเรามีค่าแค่คนสนองตอบความต้องการตัวเองหรือไง
• สั่งงานมหากาพย์ขนาดนี้ ส่งให้ตรงตามที่กำหนดมันยาก ดันมาบอกว่าเป็นหน้าที่ที่ต้องบริหารเวลาตัวเอง
  เข้าใจ โดนสอนมาเหมือนกัน แต่งานนี้ลองทำให้ดูหน่อยเด๊ะ ทำไม่ได้ ไม่ขอไรมาก ขอเตะทีเดียวพอ!

 

หัวอกเจ้านาย

• หนักใจจัง ลูกน้องคิดงานไม่ได้ เราบรี๊ฟไม่ชัดเหรอ แล้วทำไมสงสัยอะไรไม่ถาม ทำแบบนี้มาก็เสียเวลาเปล่า
  พอทักท้วงใหม่ก็น้อยอกน้อยใจตั้งแง่กับเราอีก ต้องประคบประหงมกันขนาดไหน
  

• ว่างแล้วก็เล่น ทำไมไม่พัฒนาตัวเองศึกษาโปรดักซ์เพิ่ม ทำไมไม่หางานให้ตัวเอง ต้องรอสั่งหรือไง
• งานที่สั่งไปก็คิดต่อยอดไม่ได้ สักแต่ทำตามที่บอกไปให้มันเสร็จๆ ไม่มีแผนงานอะไรทำออกมาให้ทำได้จริง
  แล้วจะให้หัวหน้าเอาไปทำต่อหรือไง ถึงได้ส่งมาด้วนๆ แค่นี้
• ทำไมถึงคิดว่าที่เสนอมามันถูกซะหมด งานตัวนึงปัจจัยมันรอบด้าน พอชี้แนะไปก็ชักสีหน้า
  คิดมาไม่ครบแล้วมาขายงาน แค่ฟังกันเองก็งงแล้ว จะไปขายคนอื่นให้เข้าใจได้ไง
• งานที่ให้ไปทำไมไม่ตั้งใจทำ ไม่ใส่ไอเดียอะไรใหม่ๆ เพิ่ม ทำแต่สิ่งเก่าๆ ที่เคยทำ แล้วจะไปแข่งกับคนอื่นยังไง
• ไปพูดอะไรกับใคร ทำไมไม่ปรึกษากันก่อน ไม่สนหรอกเรื่องข้ามหน้าข้ามตา แต่ผิดพลาดขึ้นมารับผิดชอบไหวมั๊ย
• เที่ยวไปวิจารณ์หัวหน้าตัวเองกับคนอื่น มาลองเป็นดูมั่งมั๊ย เอะอะก็โทษคนอื่นรอบข้าง ไม่เคยโทษตัวเองเลย

• ฝีมือมีแค่นี้แต่อยากโตแล้ว ลองออกไปข้างนอกดูคนอื่นไหม ว่าฝีมือจริงๆ มันขนาดไหน

 

 

—————————————————————

 

หายหัวไปนาน พอโผล่หัวมาก็เอาเลยเรื่องงาน เก็บกดไรมาแน่ๆ

คือตอนนี้ก็เริ่มรู้สึกตัวเองว่า "งานเข้า" อยู่เหมือนกัน

จิงๆ ที่เขียนมาเพราะรวบรวมจากคนทำงานส่วนใหญ่

ซึ่งก็น่าจะผ่านความรู้สึกแบบนี้กันมาบ้าง

ก็รวบมา เป็นก้อนๆ

หัวหน้าก็ทุกข์แบบหัวหน้า

ลูกน้องก็ทุกข์แบบลูกน้อง

แต่สรุปได้อย่างนึง

สมมุติหัวอกหัวหน้าที่ผมเขียนเป็นคำบ่นจากคนๆ นึง

หัวอกลูกน้องเป็นคำบ่นจากคนๆ นึง

สองคนนี้ต้องไม่ได้เป็นหัวหน้าลูกน้องกันแน่นอน

เพราะถ้าหัวหน้ามีความคิดแบบนี้

แสดงว่าเป็นหัวหน้าที่เปิดโอกาส เปิดใจและมีทิศทางที่ดี

 

ถ้าลูกน้องที่มีความคิดแบบนี้

แสดงว่าเป็นลูกน้องที่กล้าคิดกล้าเสนอ และอยากทำงาน

 

เผลอๆ อาจเป็นหัวหน้า หรือลูกน้องในฝันเลยด้วยซ้ำ

ถ้ามาป๊ะกันย่อมบรรจบมากกว่าบรรลัย

 

แค่ 5 คำ สำหรับการทำงานร่วมกัน

สร้างคุณค่า  – มีไอเดีย,พัฒนาตัวเอง,ต่อยอดความคิดได้,พูดได้ทำได้จริง

ทำงานเป็นทีม – สามัคคี,หน้าที่ชัด,แชร์ความคิด, งดการเมือง

มีทิศทาง  – มีแผนงาน,รับรู้ร่วมกัน,ตั้งเป้าหมาย

ปลูกสำนึก – สร้างกำลังใจ, รับผิดชอบ, ไม่เห็นแก่ตัว,ช่วยเหลือเพื่อนร่วมงาน,ไม่วางท่า,ไม่ข่มผู้อื่น ฯลฯ x2

คิดให้จบ – คิดทุกอย่างให้ครบถ้วน ไม่ใช่ว่าต้องดี แต่ทำมาเพื่อตั้งใจจะทำมันจริงๆ

 

(เสียงไอ้มะอูดทักมา "โอ๊ยไอ้โอ๋ ทำพูดดี สัด ตัวมึงยังทำไม่ได้เลย")

 

เป็นลูกน้อง ต้องมองแทนหัวหน้าบ้าง

เป็นหัวหน้า ก็หาทางออกให้ลูกน้องด้วย

 

ฝากถึงคนเป็นหัวหน้า

ลูกน้องทุกคนมีประโยชน์ มีความสามารถ แต่ใช้เค้าไม่เป็น ไม่ถูกทาง เก่งแค่ไหนเค้าก็กลายเป็นง่อย ปัญญาอ่อน
ส่งผลให้เค้าเบื่อหน่าย ไม่อยากคิดงาน ไม่อยากทำอะไร เค้าก็โดนลงโทษอีก

ให้กำลังใจเค้า จุดประกายเค้า
ไว้ใจเค้า ให้เค้าคิด ให้เค้าพูด

หน้าที่ของหัวหน้าที่ดีที่สุดไม่ใช่หัวหน้าที่ฉลาด เก่งทุกอย่าง

แต่หัวหน้าที่ดีที่สุดคือหัวหน้าที่เป็นครูและพี่ที่รักน้องสุดหัวใจ

 

 

ฝากถึงคนเป็นลูกน้อง

หัวหน้าทุกคนก็กดดัน เค้าเป็นด่านหน้า ทุกอย่างที่มีผลกระทบ เค้าต้องเป็นคนรับผิดชอบ

เค้าจำเป็นต้องรู้ทุกอย่าง และให้เราทำทุกอย่างที่ๆ จะไม่ให้เกิดปัญหา

ให้เกียรติเค้า ไว้ใจเค้า แสดงให้เค้าเห็นว่าเรามีความสามารถอะไร

มองเค้าเป็นครู เอาความรู้จากเค้าให้มาก

ไม่จำเป็นต้องเชื่อเค้าทุกอย่าง แต่แย้งอย่างมีเหตุผลประกอบ

แกล้งโง่ให้เป็น หัวหน้าบางประเภทพูดเปิดอกมากไปก็ซวย

พูดน้อย ฟังมาก แกล้งโง่บางช่วง งดการเมือง

แต่ถึงช่วงโชว์ทาม ก็จัดไปดอกใหญ่ๆ

ที่สำคัญคือมีสำนึกให้มากๆ

 

แต่ถ้าทำมาทั้งหมดแล้ว

ยังไม่ดีขึ้น

แถวบ้านเรียก

 

"งานเข้า"

 

 

 

—————————————————————————–

ปัจฉิมลิขิต

บทความนี้เป็นกำลังใจให้เพื่อนมนุษย์เงินเดือนทั้งหลายครับ

ทุกคนต้องเลี้ยงปากเลี้ยงท้องตัวเอง

ก็ต้องดิ้นรนกันเป็นธรรมดา